De Hermannsweg-Eggeweg (verslag Henny)
In Rheine zijn we overgegaan naar de Hermannsweg-Eggeweg. Deze loopt van Rheine via de Externsteinen naar Marsberg.
Van Salzbergen naar Rheine was een korte etappe. Daardoor kwamen we zo rond 12.00 uur bij het VVV aan. Het VVV was super hulpvaardig. Veel langeafstandswandelaars komen er niet (de meeste mensen die de route lopen zijn Duitsers en die kopen in hun eigen woonplaats de wandelgids). Ze waren zo uitzonderlijk hulpvaardig dat we ze later nog een bedankkaartje hebben gestuurd.
In Rheine waren veel arbeiders die als ze ver weg wonen in de goedkopere pensions verblijven. Wij kwamen op een dinsdag aan, waardoor het enige moeite kostte om een goedkope slaapplek te vinden, die voor 17.00 uur open ging. In pension Johanning konden we direct terecht, dus hebben we ons snel ontdaan van onze bepakking en ingelezen in de nieuwe route. Het was zo gezellig bij pension Johanning dat we de volgende dag met een kater (niet besteld maar toch gekregen) op pad gingen.
De Hermannsweg loopt door het Teutoburgerwoud. Daar zijn de Romeinen in het jaar 9 na Chr. verslagen door de Germanen. De Romeinen verloren zoveel manschappen dat ze de Rijn niet meer over durfden. De Germaanse legeraanvoerder heette Hermann, vandaar dus de naam. In het latijn heette hij Arminius, wat misschien wat bekender is. Al met al heeft deze slag Henny altijd zeer tot de verbeelding gesproken en tijdens het lopen probeerde zij zich ook regelmatig voor te stellen hoe het voor de Romeinen geweest moest zijn om gewend aan de lekkere Italiaanse temperaturen in het koude en natte Duitsland te lopen. Het weer hielp hier flink bij, want vanaf Koninginnedag was het erg koud en miezerig weer. (Ook in Nederland bleek het zeeeeer fris). Het was soms zo mistig dat we aan het einde van de Hermannsweg zijn standbeeld pas zagen toen we er bijna waren. De Romeinse legeraanvoerder heette Varus. Het verhaal gaat dat toen Varus de slag verloor Keizer Augustus gezegd moet hebben, "Varus, Varus, waar zijn mijn legioenen gebleven". We hebben een boek in de kast staan over de Varusslag, in het Duits nog wel, maar het nog niet stuk gelezen.
Van de Romeinse aanwezigheid hebben we niets gezien. Geen zwaard of helm gevonden. Wel grafheuvels van nog weer 1000 jaar ouder, van wie die waren zijn we vergeten. Is vast nog wel te googlen. Er waren ook bijzondere natuurverschijnselen die ons geheel onbekend waren zoals 'Erdfälle'. Daar is de aarde door het verdwijnen van een kalklaag, zomaar 10 tot 20 meter naar de diepte gezakt, gelukkig niet toen wij er net liepen. Ook wat andere aardverschuivingen gezien. Gelukkig staat erbij iets bijzonders altijd een bordje met wat het voor moet stellen, anders hadden we het niet als dusdanig herkend. De Hermannsweg gaat bij de Externsteinen over in de Eggeweg. Dit zijn hele bijzondere rotsformaties. FOTOOS
De Hermannsweg-Eggeweg eindigt bij Marsberg, een kleine en gezellige stad. Er is ook een Obermarsberg. Dat is een nog kleinere historische plaats met een oud raadhuis en een nog oudere schandpaal, en zo nog wat van die dingen. Bij de Hermannsweg-Eggeweg was het al aardig heuvelachtig aan het worden. Natuurlijk was het soms wel pittig, maar al met al bleek dat we toch al wel een aardige conditie hadden opgebouwd. We konden zelfs in het middelgebergte 25 km per dag afleggen. We lagen dan vroeg tot zeer vroeg te bedde.